(...) Belki içinizden omuz silkenler olabilir:
"Canım 'millet' yerine 'ulus' demekle ne kaybederiz?" diyenler çıkabilir. Çok şey kaybederiz! Kelimelerin de tarihi vardır. Bir kelime, bazen bir cihan demektir. Bir kelime, bazen bir kuyruklu yıldız gibi arkasından yüzden fazla deyimleri, vecizeleri, atasözlerini çekip getirir. Bazen bir kelime, temel taşı gibidir. Onu çekip aldınız mı bir büyük yıkılışa sebep olursunuz. Zamanla, Cumhuriyet edebiyatımızı bile okunmaz, anlaşılmaz hale sokarsınız!... Mesele, sadece millet kelimesini dilimizden atmakla halledilmiyor ki! Şimdi "millet" kelimesiyle yağtığımız şu deyimlere, tamlamalara bakın:
"Şoför milleti, kadın milleti, Millet Meclisi, milletvekili, millet malı, milletin ağzı torba değil ki büzesin, milletin gözü önünde, milli eğitim, milli ekonomi, milli gelir, milli irade, milli marş, milli takım, milli mücadele, milli ruh, milli bütünlük, milliyetçi, milliyetsiz, milli ordu, milletlerarası, milli devlet, milli siyaset" ve daha niceleri!.. Ve daha niceleri!
Şimdi siz, bu örneklerdeki millet ve milli kelimeleri yerine ulus ve ulusal yakıştırmalarını koyun bakalım; beğenecek misiniz? Şoför ulusu, ulusal marş, ulusal piyango,... Size de çarpık-çurpuk gelmiyor mu ? Milli Mücadeledeki muhteşem tarihi güzellik, ulusal savaşımda, var mı ? (...)
-Yavuz Bülent BAKİLER, Sözün Doğrusu, Yakın Plan Yayıncılık, İstanbul, 2012.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder