Resulullah (SAV) Kureyş ile Hudeybiye Antlaşması'nı yapmıştı. Bu antlaşmanın bir maddesine göre Kureyşliler ve Müslümanlar diledikleri kişilerle antlaşma yapabileceklerdi. Kureyşliler Beni Bekr kabilesiyle, Müslümanlar ise Huzaa kabilesiyle dostluk kurmuşlardı.
Rasulullah (SAV) bir gün mescidde otururken, Huzaa kabilesinden Amr bin Salim gelerek Beni Bekr kabilesiyle Kureyşlilerin Huzaa kabilesine savaş açtığını haber verdi. Bu kabile Rasulullah'ın (SAV) yanında yer alıyordu. Efendimizden (SAV) yardım istiyorlardı. Kureyşliler Müslümanların müttefiki olan Huzaalulara saldırarak antlaşmayı bozmuşlardı. Rasulullah (SAV)Amr bin Salim'e şöyle dedi:
-"Size yardım edilecek ey Amr..."
Ebu Süfyan, Huzaa kabilesinin kendilerini Rasulullah (SAV)'e şikayet edeceklerinden ve Kureyş'in yaptıklarını haber vereceklerinden korktu. Medine'ye gelerek Efendimiz ile (SAV) görüşmek ve antlaşmayı yenilemek istedi. Efendimiz (SAV) 'in hanımı olan kızı Ümmü Habibe'nin yanına gitti. Ebu Süfyan, Rasulullah (SAV)'in yatağına oturmak isteyince Ümmü Habibe ona izin vermedi. Ebu Süfyan ona kızarak şöyle dedi:
-"Ey kızım ne görüyorum. Benden bir yatağını esirgiyorsun?"
Ümmü Habibe şöyle cevap verdi:
-"Evet, Muhammed (SAV)'in yatağıdır. Sen inançsız bir adamsın. Onun yatağına oturmanı istemiyorum."
Ebu Süfyan sinirlenerek:
-" Vallahi, kızım benden sonra, sana bir kötülük gelecek" dedi.
Ebu Süfyan oradan çıkarak, Rasulullah'ın (SAV) yanına gitti. Onunla konuştu. Fakat Efendimiz (SAV), ona hiçbir şekilde cevap vermedi. Sonra Ebu Bekr (ra) 'e giderek kendisi için Efendimiz ile (SAV) konuşmasını istedi. Ebu Bekr (ra):
-"Ben böyle bir şey yapamam" dedi.
Hz.Ömer'e (ra) gitti. O da kabul etmedi.
Hz.Ali'ye (ra) gitti. Ona şöyle dedi:
-"Ey Ali kavmimden hiçbir kimse bana merhamet etmiyor. Ben buraya bir iş için geldim. Geldiğim gibi gizlice geri dönmek istemiyorum. Rasulullah (SAV) ile benim için konuş. Hz.Ali (ra) 'da kabul etmedi. Kureyş'in Reisi Ebu Süfyan gizlice geri döndü.(...)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder