Sabah oldu. Abbas(ra) Ebu Süfyan'ı da alarak, Rasulullah'ın (SAV) yanına geldi. Onları gören Rasulullah (SAV) şöyle dedi:
-"Sen ne zama Müslüman olacaksın ey Ebu Süfyan? Hala, "La ilahe illallah" demeyecek misin?
Ebu Süfyan şöyle dedi:
-"Anam babam sana feda olsun. Sen merhametli, cömert ve sabırlı bir insansın. Eğer Allah'tan (CC) başka ilah olsaydı beni kurtarırdı."
Rasulullah (SAV) şöyle dedi:
-"Yazıklar olsun sana ey Ebu Süfyani, benim Allah'ın (CC) Rasulü olduğumu kabul etmeyecek misin ?"
Ebu Süfyan:
-"Anam babam sana feda olsun, hala içimde bir şüphe var." dedi.
Hz.Abbas (ra):
-"Yazıklar olsun sana ! Boynun vurulmadan kelime-i şehadet getirmeyecek misin ? "dedi.
Ebu Süfyan nihayet şehadet getirdi:
-"Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden Rasulullah."
Hz.Abbas(ra) :
-"Ebu Süfyan övülmeyi çok seve. Ona bir şey yap." dedi.
Rasulullah (SAV):
-"Evet, kim Ebu Süfyan'ın evine sığınırsa emindir. Kim evinden çıkmazsa emindir. Kim Kabe'ye sığınırsa emindir." buyurdu.
Müslümanların ordusu Mekke'ye girmeye başladı. Efendimiz (SAV) de devesinin üzerinde Mekke'ye giriyordu. Önden giden Ebu Süfyan bağırıyorud:
-"Kim Ebu Süfyan'ın evine girerse o emniyettedir. Kim Kabe'ye sığınırsa o emniyettedir. Kim kapısını kapatıp evinden çıkmazsa o da emniyettedir."
Müslümanlar Mekke'ye girmişlerdi. Mekkeliler evlerine gizlenmişti. Efendimiz (SAV) devesinin üzerinde Allah'a (CC) şükrediyordu. Hiçbir zorlukla karşılaşmadan, korkusuzca Mekke'ye giriyorlardı. Mekkeliler Rasulullah'ın (SAV) onlara bir şey yapmayacağını anlamışlardı. Rasulullah (SAV) Kabe'yi tavaf ederken onun yanına geldiler. Rasulullah (SAV) Kabe'nin kapısında şöyle dua ediyordu:
-" Allah'tan (CC) başka ilah yoktur. O'nun hiçbir ortağı yoktur. Sözünü doğrulamıştır. Kuluna yardım etmiştir. Düşmanları tek başına yenmiştir.
Ey Kureyşliler! Allah (CC) sizden cahiliyyenin pisliklerini ve babalarınızın övünme adetlerini gidermiştir. İnsanların tamamı Adem'den gelmiştir. Adem ise topraktan gelmiştir. "Ey insanlar, sizi bir erkek ve bir kadından yarattık. Sizi tanışasınız diye kabile ve milletlere ayırdık. Muhakkak ki Allah (CC) katında en hayırlı olanınız en muttaki olanınızdır." Ey Kureyşliler, size ne yapmamı bekliyorsunuz?
-"Senden hayır bekliyoruz. Sen iyi bir kardeşsin." "
Rasulullah (SAV) onları toptan affetti. Kendisine işkence edenleri, onu kendi memleketinden çıkaranları affederek şöyle dedi:
-"Gidiniz, hepiniz hürsünüz."
Rasulullah (SAV) ve ashabı Kabe'ye girdiler. Şöyle diyerek oradaki putları yıkmaya başladılar.
-"HAK GELDİ, BATIL YERLE BİR OLDU. ZATEN BATIL YOK OLMAYA MAHKUMDUR."
Kabe putlardan temizlenince Bilal Kabe'de ilk kez ezan okudu.
"-Mehmet KASADAR, Siyer-i Nebi Peygamberimiz'in (SAV) Hayatı, Hicaz Yayıncılık. " Mekke'nin Fethi yazı serisi bu eserden alıntı yapılmıştır...
-"Sen ne zama Müslüman olacaksın ey Ebu Süfyan? Hala, "La ilahe illallah" demeyecek misin?
Ebu Süfyan şöyle dedi:
-"Anam babam sana feda olsun. Sen merhametli, cömert ve sabırlı bir insansın. Eğer Allah'tan (CC) başka ilah olsaydı beni kurtarırdı."
Rasulullah (SAV) şöyle dedi:
-"Yazıklar olsun sana ey Ebu Süfyani, benim Allah'ın (CC) Rasulü olduğumu kabul etmeyecek misin ?"
Ebu Süfyan:
-"Anam babam sana feda olsun, hala içimde bir şüphe var." dedi.
Hz.Abbas (ra):
-"Yazıklar olsun sana ! Boynun vurulmadan kelime-i şehadet getirmeyecek misin ? "dedi.
Ebu Süfyan nihayet şehadet getirdi:
-"Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden Rasulullah."
Hz.Abbas(ra) :
-"Ebu Süfyan övülmeyi çok seve. Ona bir şey yap." dedi.
Rasulullah (SAV):
-"Evet, kim Ebu Süfyan'ın evine sığınırsa emindir. Kim evinden çıkmazsa emindir. Kim Kabe'ye sığınırsa emindir." buyurdu.
Müslümanların ordusu Mekke'ye girmeye başladı. Efendimiz (SAV) de devesinin üzerinde Mekke'ye giriyordu. Önden giden Ebu Süfyan bağırıyorud:
-"Kim Ebu Süfyan'ın evine girerse o emniyettedir. Kim Kabe'ye sığınırsa o emniyettedir. Kim kapısını kapatıp evinden çıkmazsa o da emniyettedir."
Müslümanlar Mekke'ye girmişlerdi. Mekkeliler evlerine gizlenmişti. Efendimiz (SAV) devesinin üzerinde Allah'a (CC) şükrediyordu. Hiçbir zorlukla karşılaşmadan, korkusuzca Mekke'ye giriyorlardı. Mekkeliler Rasulullah'ın (SAV) onlara bir şey yapmayacağını anlamışlardı. Rasulullah (SAV) Kabe'yi tavaf ederken onun yanına geldiler. Rasulullah (SAV) Kabe'nin kapısında şöyle dua ediyordu:
-" Allah'tan (CC) başka ilah yoktur. O'nun hiçbir ortağı yoktur. Sözünü doğrulamıştır. Kuluna yardım etmiştir. Düşmanları tek başına yenmiştir.
Ey Kureyşliler! Allah (CC) sizden cahiliyyenin pisliklerini ve babalarınızın övünme adetlerini gidermiştir. İnsanların tamamı Adem'den gelmiştir. Adem ise topraktan gelmiştir. "Ey insanlar, sizi bir erkek ve bir kadından yarattık. Sizi tanışasınız diye kabile ve milletlere ayırdık. Muhakkak ki Allah (CC) katında en hayırlı olanınız en muttaki olanınızdır." Ey Kureyşliler, size ne yapmamı bekliyorsunuz?
-"Senden hayır bekliyoruz. Sen iyi bir kardeşsin." "
Rasulullah (SAV) onları toptan affetti. Kendisine işkence edenleri, onu kendi memleketinden çıkaranları affederek şöyle dedi:
-"Gidiniz, hepiniz hürsünüz."
Rasulullah (SAV) ve ashabı Kabe'ye girdiler. Şöyle diyerek oradaki putları yıkmaya başladılar.
-"HAK GELDİ, BATIL YERLE BİR OLDU. ZATEN BATIL YOK OLMAYA MAHKUMDUR."
Kabe putlardan temizlenince Bilal Kabe'de ilk kez ezan okudu.
"-Mehmet KASADAR, Siyer-i Nebi Peygamberimiz'in (SAV) Hayatı, Hicaz Yayıncılık. " Mekke'nin Fethi yazı serisi bu eserden alıntı yapılmıştır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder