Yazıma yanlış bir başlı koyduğumun farkındayım. Doğrusu şöyle olmalıydı: Kendi adına düşman olan bakanlık: Milli Eğitim Bakanlığı
Milli Eğitim Bakanlığı: Millet, milli, milliyetçi... kelimelerini, kökünden kurutmaya çalışıyor. Talim Terbiye Kurulu, bin yıldan beri konuşa konuşa Türkçeleştirdiğimiz güzelim kelimelerimize karşı anlatılma bir düşmanlı ve iptidailik içinde. Kendilerine sorarsanız:
"Bu kelimeleri niçin yasaklyorsunuz?" derseniz, samimi ve cesur olanları size şöyle cevap vereceklerdir:
"Çünkü bu kelimeler Arapça asıllı! Arapça, bize Kur'anı ve İslam'ı hatırlatıyor. Halbuki biz laik, hümanist, pozitivist bir eğitim istiyoruz!"
İyi ama Arapçadır diye attığınız kelimenin yerine aldığınız Ulus da Türkçe değil ki; Moğolca! Açın bakın TDK sözlüğünün ikinci cildine! Ulus, Moğolca bir kelime! Ama Moğollar Müslüman değil; dahası Kur'an Moğolca indirilmedi. Bundan büyük gerekçe olabilir mi ?
Anlayamadığım bir husus daha var: Ulus, Moğolca. Sel-sal eki ise Latince asıllı. Bir Moğol kelimesine, bir Latin eki yapıştırınca mesela "milli" yerine "ulusal" deyince, siz Öztürkçe bir kelime yaptığınızı mı sanıyorsunuz? (...)
Yavuz Bülent BAKİLER, Sözün Doğrusu, Yakın Plan Yayıncılık, İstanbul, 2012.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder